زبانحال سیدالشهدا علیه‌السلام در ورود کاروان به کربلا
ای هــمـیـشـه شـبـیـه مــادر مـن کـوه ایـمـان، عـقـیله خواهر من جـاری کـوثـر اسـت چـشـمـانت عـصمـتی دیگر است چـشـمانت قـلب تو تا هـمیـشه با من هـست نظـرت مثـل صبح روشن هست ای‌که چشمت دوباره بارانی‌ست کــربـلا ایـسـتـگـاه پـایـانـی‌سـت خـســتــۀ راه آمــدی خـــواهـــر دیـگـر ایـنـجـاسـت مـنـزل آخـر لـشـکــر چـشــم‌هـا کـنـار رویـد خـواهـرم خـواهـشأ پـیاده شـوید خاطرت جـمع محـرمان هـستـند سـایـه‌ات را نـگـاه‌بـان هـسـتـنـد آب هـم در دلـت تـکـان نـخـورد پـردۀ مـحـمـلـت تـکـان نـخـورد یک بیابان اسـیـر پـیش شماست باد هم سربه زیر پیـش شـماست ایـنـکــه دارد رکــاب می‌گـیــرد از نـگــاهـت ثــواب مـی‌گـیــرد آســمــان بـلـنـد احـســاس اسـت روشــنـی دل تــو عـبـاس اسـت چــادرت را غــبــار نـنـشــیــنـد سـایــه‌ات را کـســی نـمـی‌بـیـنـد اســتــوار هــمـیــشـگـی زیـنـب ذولــفــقــار هـمـیـشـگـی زیـنـب ای پـــنـــاه کــبـــوتــران حـــرم مــلـــجـــأ آه دخـــتـــران حـــرم خـاک این دشـت را مـزیـن کـن کــربــلا را حــریــم ایــمـن کـن مــــریــــم خـــانــــوادۀ زهــــرا انــتــخــاب قـــیــام عـــاشـــورا عـشـق بی‌تـو چه بی‌بـهـا بـشـود کــربــلا بـا تـو کـربــلا بـشــود با جـدایـی بـساز از این لـحـظـه کـربـلا را بـساز از این لـحـظـه فــکــر روز دهــم کـن از حـالا فـکر گـودال و عـصر عـاشورا تــو مــرا بـی‌ســپــاه مـی‌بـیــنـی خـیـمـه را بـی‌پــنــاه مـی‌بــیـنـی سنگ‌هـایی که پرتـوان هـسـتـند نیزه‌هایی که خون چکان هـستند عـشـق خود را غـریب می‌بـینی آه شـیب الـخـضـیـب مـی‌بــیـنـی بـاورت مـی‌شـود حــسـیـن‌ت را نــیــزه‌هـا مـی‌بــرنــد از ایـنـجـا از جسارت تو خسته خواهی شد بعـد من دست بـسته خـواهی شد |